Loeka, autoweg-hond

Ik schreef eerder al over Loeka's gedrag in de auto. Op een autoweg is hij volkomen rustig - want dan ziet hij niks door de snelheid, maar op gewone wegen wil hij alles zien, en dus loopt hij op de achterbank heen en weer om toch maar niks te missen. En als we door een bos rijden is hij al helemaal niet meer te houden, want dan denkt hij waarschijnlijk dat we gaan uitstappen en wandelen.
Op terrasjes of op restaurant gedraagt hij zich voorbeeldig en merken andere gasten meestal nog niet eens op dat we een hond bijhebben. 't Is een Shiba: zou dat er iets mee te maken hebben ? (-:

Auto (3)

Dit blogje hoort eigenlijk voor het vorige, hoewel het er ook wat op aansluit. Ik schreef dat Shiba's iets nieuws heel snel oppikken. Dat geldt ook voor het autorijden waarover ik eerder berichtte: Loeka heeft nu door dat autorijden even normaal is als thuis op de sofa liggen, en de 2 maal 500 km naar en van Frankrijk waren geen enkel probleem meer. Aanvankelijk bleef hij nog rechtop zitten, maar omdat zoiets geen 500 km is vol te houden heeft hij er zich uiteindelijk letterlijk bij neergelegd. Bovendien ziet hij op een autostrade toch niks vanwege de snelheid, zodus.
Besluit: met een Shiba verveel je je nooit, én je blijft eraan werken.

Aanval

We namen Loeka mee naar ons huurhuisje in Normandië, gelegen op een groot domein. Eén van de grote labradors van de eigenares verdroeg waarschijnlijk geen andere hond (of onze Loeka verdroeg geen andere hond), en er kwam een hevige aanval van. Toen de andere hond Loeka beet had schreeuwde die zoals alleen Shiba's dat kunnen, en in paniek greep Jan in. Jan werd licht gebeten (een paar tandafdrukken) en Loeka kwam er goed vanaf, maar hij trok wel zijn linkerachterpoot in, die een stevige tandafdruk vertoonde. Een telefoontje met Myriam verzekerde ons dat er niks aan de hand was als Loeka er geen infectie aan overhield. Dat pootje had een blauwe plek die moest genezen. Twee dagen later hinkte Loeka nog steeds en wij zagen onze vakantie er al aanhangen, want wandelen werd erg moeilijk. Tot we merkten dat op trappen en bij hardlopen dat 'manke' pootje plots wél normaal dienst deed. Op twee dagen tijd had Loeka reeds een nieuwe gewoonte aangenomen, en als volleerde Drama-Queen vond hij op 3 pootjes lopen ook wel kunnen. Een halfuurtje heeft het ons gekost om Loeka op andere indeeën te brengen, en een wonderbaarlijke genezing tot stand te brengen. Shiba's zijn volleerde toneelspelers en komedianten, en ze pikken een gewoonte verbazend snel op.