zaterdag 18 december 2010

Sneeuw

Loeka is geboren terwijl er sneeuw lag, en blijkbaar zit het hem nu in het bloed, want hij vindt de huidige sneeuwval geweldig: hij is niet binnen te houden.
Bekijk even de foto's en het filmpje.

donderdag 2 december 2010

Angst, woede en veel emoties

Jan's moeder, die dement is, kon vandaag onverwacht niet naar het dagopvangcentrum door de gladde wegen, en om de één of andere reden is ze gaan kijken hoe het met Loeka was. Loeka kan vrij van het huis in de tuin en terug, maar de voordeur is taboe. Moeder deed die open én tegelijk de tussendeur, dus Loeka ging er vandoor. Lut en Jan waren op het werk, en werden daar door een buurvrouw opgebeld. Ze haastten zich naar huis, organiseerden een zoektocht samen met een lieve buur, maar Loeka was weg. Politie gebeld, veeartsen verwittigd, winkels op de hoogte gebracht en ABIEC gebeld om Loeka op hun site te zetten als vermist. Tot slot geinformeerd bij het asiel, en ongelofelijk maar waar was Loeka daar binnengebracht (gevonden 3 km van huis ! Hij had 2 levensgevaarlijke kruispunten overgestoken, maar het er waarschijnlijk door het langzame verkeer levend van af gebracht.)
Ondertussen hadden we ook Myriam gebeld om raad, en die is onmiddellijk naar ons vertrokken ! Myriam is een schat. Dat wisten we al, nu zijn we ervan overtuigd.
We vertrokken naar het asiel en lieten een nota achter voor Myriam. Loeka was inderdaad binnengebracht, maar men had niet direct zijn chip gevonden en dus was hij voorlopig in een kooi gezet. Hij was bang uiteraard, en dus ook niet zo lief voor de asielmensen.
Amper 2 uren is hij weg geweest, maar wij zijn doodgegaan. Onnozel misschien voor een hond, maar al is Loeka absoluut geen vervanger voor kinderen, hij is wél een lid van het gezin.
We hebben ook de persoon die hem gevonden heeft al opgespoord en opgebeld. De man mag nog pralines verwachten en zijn hond Dentasticks. Aan allen die dit lezen: laat NOOIT een loslopende hond zomaar passeren. DOE IETS. Ergens zijn baasjes waarschijnlijk door en door wanhopig.
Myriam stond aan onze deur toen we haar van aan het asiel opbelden, dus we hebben haar niet gezien.
Myriam kweekt prachtige honden met onvoorwaardelijke liefde en inzet, maar baasjes liggen haar even nauw aan het hart. Wij willen dat hier toch even uitdrukkelijk zeggen.